Politiegeweld, misbruik en haat tegen asielzoekers en vluchtelingen in België

INVOERING

Dit artikel is een hint naar enkele van de eerdere verhalen over misbruik van asielzoekers door de Belgische politie en een hoge mate van haat die wordt uitgeoefend door de Belgische politieke partij (Vlaams Belang), wat Vlaams Belang betekent) tegen asielzoekers en buitenlanders in het algemeen. Amnesty International (AI) heeft de Belgische regering meermaals opgeroepen om de mensenrechten van asielzoekers te respecteren en een einde te maken aan het geweld en de misstanden waarmee asielzoekers van de politie worden geconfronteerd in “close centre” (een detentiecentrum waar afgewezen asielzoekers worden vastgehouden voor uitzetting) in de buurt van de luchthaven. Toen deze klachten werden gelanceerd door Amnesty International, heeft de Belgische regering altijd beloofd om verder politiegeweld en misbruik van asielzoekers te stoppen, maar er is niets aan gedaan.

De meeste mensen die asiel zoeken in geïndustrialiseerde landen worden beschouwd als economische migranten, iemand die vrijwillig hun eigen land van herkomst verlaat met het oog op een beter leven in een ander land (definitie door Wigan Council, VK). Misschien zijn ze op de vlucht voor dictatoriale en corrupte regimes zoals dat van mijn land, Kameroen, dat de burgers van dat land economisch treft. In mijn eigen woorden noem ik het “economische vervolging”. Op de vlucht voor andere vormen van vervolging mag naar mijn mening niet in overeenstemming zijn met de definities van de Verenigde Naties met betrekking tot vluchtelingen en asielzoekers. Deze mensen moeten worden geaccepteerd en beschermd in elk land waar ze asiel zoeken en een toevluchtsoord zoeken, in plaats van te worden mishandeld en misbruikt in welke vorm dan ook. In dit artikel worden citaten gegeven om het politiegeweld te bewijzen,

WIE IS EEN VLUCHTELING?

Volgens het internationaal recht is een vluchteling een persoon die zich buiten zijn/haar land van nationaliteit of gewone verblijfplaats bevindt; heeft een gegronde vrees voor vervolging(en) van zijn/haar ras, religie, nationaliteit, lidmaatschap van een bepaalde sociale groep van politieke overtuiging; en niet in staat is om terug te keren of niet bereid is om de bescherming van het land in te roepen, of ernaar terug te keren, uit angst voor vervolging (Wikipedia-open content encyclopedia).

WIE IS EEN ASIELZOEKKER?

In 2004 definieert het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) dat een asielzoeker een persoon is die zijn eigen land ontvlucht en zijn toevlucht zoekt in een andere staat. rechtsbescherming en materiële bijstand.

Voor veel asielzoekers leggen bijvoorbeeld de overheid of instellingen in het land van herkomst niet per se vervolging op. Sommigen kunnen worden geconfronteerd met geweld door toedoen van maffianetwerken, gewapende of dominante meerderheidsgroepen in verband met factoren die niet direct politiek zijn, zoals etniciteit. Anderen kunnen worden bedreigd omdat ze een levensstijl hebben die een sociaal onaanvaardbare keuze van echtgenoot, seksuele geaardheid enz. inhoudt. Sommige mensen worden bedreigd en vervolgd zonder volledig te voldoen aan de eisen van het Verdrag van de Verenigde Naties van 1951 met betrekking tot de status van vluchtelingen. Armoede, terwijl een veelvoorkomende factor die migratie aanjaagt, moeilijk te definiëren is. Veel vreemdelingen zonder papieren en niet-geautoriseerde bewoners identificeren verschillende drempels van ontbering waarbij ze gemotiveerd waren om te migreren.

Martiniello’s punt moet snel in overweging worden genomen, want normaal gesproken waar armoede en hongersnood heerst, worden zowel mensen als vee gedwongen hun leefgebied te verlaten om te overleven, wat soms leidt tot uittocht. Ik houd vast aan zijn argumenten omdat ze kunnen helpen om het begrip vluchteling beter te herdefiniëren dan het internationale recht stelt. Als deze concepten niet worden herzien volgens de principes en richtlijnen van Martiniello, zullen veel mensen dubbele vervolging krijgen, zowel in hun land van herkomst als in het gastland. Er zijn veel andere soorten vervolgingen die iemand als vluchteling kunnen kwalificeren, wat niet wordt genoemd in de definitie van vluchteling zelf en ik denk dat dit door de Verenigde Naties moet worden aangepakt voor een bredere definitie. Bijvoorbeeld, stel je voor dat iemand in een minder ontwikkeld land zijn zakelijke ondernemingen per ongeluk door brand verliest, en in een zeer corrupt land met slechte verzekeringspolissen en trage gerechtelijke procedures, duurt het meerdere jaren voordat de verzekeringsmaatschappij een vergoeding krijgt. Ondertussen zijn deze persoon en het hele gezin alleen afhankelijk van dit bedrijf. In een land met een slecht economisch systeem en weinig of geen hoop op het vinden van een andere baan, zal hij niet aarzelen als hij de kans krijgt om zijn land naar een ander land te verlaten voor een beter leven.

POLITIE MISBRUIK EN MISBRUIK VAN VLUCHTELINGEN EN ASIELZOEKERS

Het rapport van Amnesty International uit 1999 bekritiseerde België vanwege de mishandeling van asielzoekers in de “nabije centra”. Zo werd België voor de tweede keer opgenomen in de staten die genoemd worden in het rapport van Amnesty. Het document, dat in België van groot belang is, stelt politiegeweld en restrictief asielbeleid aan de kaak. Een van de door Tyler in 1999 naar voren gebrachte gevallen was die van Hovhannes Karapetyan, een Amerikaanse vluchteling. Na een mislukte poging om hem te deporteren, keerde hij terug naar Steenokkerzeel “close center” waar bewakers hem aanvielen, waarbij hij zijn arm brak waardoor hij het bewustzijn verloor. In deze toestand werd hij vervolgens in eenzame opsluiting geplaatst. Toen hij vroeg om een ​​dokter te zien, vielen de bewakers hem nog een keer aan. Pas de volgende dag werd hij naar het ziekenhuis gebracht.

Op 22 september brachten 11 gendarmes een jonge Nigeriaanse vrouw genaamd Semira Adamu, geboeid in handboeien, naar een vliegtuig op de luchthaven van Brussel-Nationaal om te worden gedeporteerd. Toen ze begon te schreeuwen en zich probeerde te verzetten tegen deportatie, drukten twee van de agenten een kussen over haar gezicht. Ze viel bewusteloos en stierf later die avond. Volgens artsen bezweek ze aan een hersenbloeding als gevolg van een kneuzing. Het tragische lot van Semira Adamu schokte de Belgische bevolking. Meer dan 5.000 mensen verzamelden zich op 28 september buiten de kathedraal van St. Michael in Brussel tijdens de herdenkingsdienst voor de jonge vrouw. Dit leidde de volgende dag tot het aftreden van de minister van Binnenlandse Zaken van de socialistische partij, Louis Tobbak, en erkende de politieke verantwoordelijkheid voor de gewelddadige dood van de 20-jarige asielzoeker (Nees, 1998).

Volgens het afsluitende observatierapport nr. 6 van het Mensenrechtencomité in België neemt het comité kennis van nieuwe instructies met betrekking tot de methoden en technieken waarmee deportaties worden uitgevoerd. Als vervolg op rapport nr. 13 uitte de commissie haar ernstige bezorgdheid over het wijdverbreide politiegeweld tegen verdachten in hechtenis. De commissie betreurt het gebrek aan transparantie bij het uitvoeren van onderzoeken door de politie en de moeilijkheden bij het verkrijgen van toegang tot informatie.

In overeenstemming met het Institute of Racial Relations in Londen, heeft Amnesty International haar ongenoegen geuit over berichten over politiegeweld in België, dat vaak gepaard gaat met daden van rassendiscriminatie. Amnesty International roept mensen in hechtenis op om toegang te hebben tot een advocaat en een arts. Er is overmatig geweld gebruikt bij de deportatie en afgewezen asielzoekers zijn te lang opgesloten in transitsecties van de luchthaven Brussel-Nationaal. Deze aanhoudende beschuldigingen van Amnesty International over het Belgische politiegeweld tegen vluchtelingen en asielzoekers, kwalificeren de internationale gemeenschap nu om openlijk de Belgische regering te bekritiseren omdat ze te weinig doet om deze misstanden, die nog steeds plaatsvinden in detentiecentra, te stoppen.

HAAT VOOR VLUCHTELINGEN EN ASIELZOEKERS

De haat tegen de radicale Vlaamse politieke partij (Vlaams Belang) is nu merkbaar voor elke buitenlander in België. Deze zeer politieke partij heette formeel Vlaams Blok, en na een controversiële racistische uitspraak van de voormalige president, Filip Dewinter, werd de partij verboden en beboet door het Hooggerechtshof tot het betalen van 36.000 euro. Om de financiën te redden, kwamen ze vervolgens naar voren met een andere naam Vlaams Belang. Ze houden niet van de aanwezigheid van asielzoekers en vluchtelingen in hun land.

In België is de kwestie van politieke partijen, die hun toevlucht nemen tot racistische of xenofobe propaganda, een bijzondere zorg voor de Europese Commissie tegen Racisme en Intolerantie (ECRI). Er moet nog veel worden gedaan om ervoor te zorgen dat buitenlanders en personen met een immigrantenachtergrond werkelijk gelijke kansen op de arbeidsmarkt krijgen. De toenemende manifestatie van antisemitisme en islamofobie vraagt ​​om gezamenlijke inspanningen van de Belgische samenleving als geheel om deze fenomenen te bestrijden (Raad van Europa, 2004).

De voorzitter van Human Rights and Peace Campaign (HURPEC) schreef dat de Geneefse Conventie van 1951 duidelijk gekant is tegen de terugkeer en gedwongen deportatie van een vluchteling naar dat land waar hij/zij vervolging vreest, of hij/zij legaal of illegaal leeft. Maar de Belgische regering deporteert vluchtelingen met geweld en geeft ze extreme martelingen en straffen, wat een schending is van de Conventie van Genève (Karki, 2002).

Naar mijn mening is de marteling van asielzoekers in detentie door de politie niet alleen een schending van de mensenrechten, maar ook haat tegen het menselijk ras, ongeacht het ras. Het uitzetten van vluchtelingen en asielzoekers is geen idee, maar het handhaven van de Geneefse Conventie van 1951 door alle afgewezen asielzoekers, vluchtelingen te regulariseren en hen in staat te stellen te werken en hun belastingen te betalen zonder enige discriminatie. Dit kan worden ondersteund door de verklaring van de Britse minister van Binnenlandse Zaken, Charles Clark, die zei dat er een zaak zou kunnen zijn waardoor sommige afgewezen asielzoekers in het VK mogen werken, tijdens een debat met BBC Two’s Newsnight op 26 april 2005. reageerde op een suggestie van het publiek dat immigranten beter zullen integreren in de Britse samenleving als ze belasting en nationale verzekeringen betalen. In 2003, België was een van de geselecteerde geïndustrialiseerde provincies met het laagste aantal ontvangen asielaanvragen (16.900). De aanvragers kwamen uit de Democratische Republiek Congo, de Russische Federatie, Servië-Montenegro, Iran en Kameroen (UNHCR, 2004). In de overtuiging dat dit lage aantal asielaanvragen is, is het gewoon niet nodig om anti-asielbeleid in het parlement te introduceren, zoals het Vlaams Belang wil, om alle asielzoekers en vluchtelingen in het ongewisse te duwen.

Het is moeilijk voor te stellen dat een wethouder van het Vlaams Belang Sint Gilles-Waas bij de stad Antwerpen werd gearresteerd in verband met het neerschieten van twee mannen in een café in Sint Gilles Pauwels. Een van de slachtoffers is overleden en de ander is zwaargewond geraakt. (IRR Nieuws, 2004). Dit laat zien hoe barbaars sommige van hun leden kunnen zijn. Het Europees Centrum voor de Rechten van de Roma (ERRC) stuurde een brief naar de Belgische premier Guy Verhofstadt om zijn bezorgdheid te uiten over berichten dat België van plan is Slowaakse Roma-asielzoekers uit te zetten. De ERRC vestigde de aandacht van premier Verhofstadt op het feit dat de collectieve uitzetting van vreemdelingen in strijd is met artikel 4, protocol 4 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (ERRC, 2000).

We zien dat soms zelfs de regering de wijdverbreide uitzetting van vluchtelingen in een systematische volgorde kan organiseren zonder medeweten van NGO’s die vechten voor de rechten en bescherming van deze vluchtelingen en asielzoekers. Dit is slechts een geheugensteuntje van wat vluchtelingen en asielzoekers vandaag doormaken in België. Het deporteren van een persoon die met succes de vervolging uit zijn of haar land is ontvlucht, terug naar het land van herkomst, is hetzelfde als het levend begraven van die persoon die naar mijn mening gelijk staat aan misdaad tegen de menselijkheid of aan welke misdaad dan ook.

CONCLUSIE

Er is nog steeds racisme, discriminatie en haat tegen asielzoekers, vluchtelingen en buitenlanders in België. Het Belgische volk en de politici moeten zich herinneren dat hun voormalige koning Badouin, zoon van Leopold III, zich in 1945 als vluchteling bij zijn vader in ballingschap in Zwitserland voegde, terwijl anderen ook vluchtelingen waren en in eigen land ontheemd waren tijdens de Tweede Wereldoorlog Duitse ( nazi) invasie van België. Het leger was niet in staat om hun land te bevrijden van de Duitse bezetting. Allemaal dankzij de Britse en Amerikaanse soldaten voor hun bloedvergieten voor het Belgische volk. Ik dring er bij de voorzitter van het Vlaams Belang, Frank Vanhecke, met zijn radicale kijk op vluchtelingen en asielzoekers op aan om de geschiedenis te weerspiegelen, hun manier van denken te moderniseren en de feiten te accepteren dat de dingen en de tijd is veranderd. België heeft vluchtelingen en asielzoekers niet alleen nodig om in hun appelboerderijen te werken, maar ook om volledig te worden geïntegreerd in de samenleving en de toestemming te krijgen om te werken als ze gekwalificeerd zijn voor de baan, zoals artsen, ingenieurs, soldaten enz., aangezien ze zich allemaal zullen houden aan de wetten die de Belgische bodem beheersen. Vluchtelingen en asielzoekers kunnen van groot belang zijn voor de staat en de economie. De strijd tegen politiegeweld en het beschermen van alle vluchtelingen, asielzoekers en andere buitenlanders tegen misbruik en racisme moet nog worden gezien in Belgische instellingen voordat er gelijke kansen voor iedereen kunnen zijn. Vluchtelingen en asielzoekers kunnen van groot belang zijn voor de staat en de economie. De strijd tegen politiegeweld en het beschermen van alle vluchtelingen, asielzoekers en andere buitenlanders tegen misbruik en racisme moet nog worden gezien in Belgische instellingen voordat er gelijke kansen voor iedereen kunnen zijn. Vluchtelingen en asielzoekers kunnen van groot belang zijn voor de staat en de economie. De strijd tegen politiegeweld en het beschermen van alle vluchtelingen, asielzoekers en andere buitenlanders tegen misbruik en racisme moet nog worden gezien in Belgische instellingen voordat er gelijke kansen voor iedereen kunnen zijn.

Het is belangrijk op te merken dat het beleid van het Vlaams Belang dat haat predikt tegen vluchtelingen en asielzoekers, ook andere buitenlanders bang maakt die legaal in België wonen en werken en, erger nog, de reputatie van de staat als racistisch aantasten. Naar mijn mening, als het Vlaams Belang hun discriminerende en haatbeleid jegens asielzoekers, vluchtelingen en buitenlanders niet stopt, zou de internationale gemeenschap hen moeten beschouwen als een politieke en terroristische organisatie, bijvoorbeeld het Ierse Republikeinse Leger (IRA) van Noord-Ierland, ETA van Spanje en Hezbolla van Syrië enz. Omdat ze democratie proberen te gebruiken om mensenrechten te vernietigen die al lang zijn vastgesteld en bereikt onder harde strijd.

Heeft u een vraag?

Stuur ons een bericht voor vragen of nog beter, kom gezellig langs voor een kopje koffie.

Galerij